Razer Naga muis review

Sinds een paar weken speel ik met de Razer Naga. Een ideale muis voor World of Warcraft. Voorheen had ik een simpele muis met 2 knoppen en een scroll-wiel. Ik had dus eindeloos weel knoppen combinaties nodig om mijn char acties te laten maken. Ik ben gewoonweg niet in staat om al die combo's te ontouden. Misschien is het de leeftijd... zucht.

Sinds een paar weken heb ik nu de Razer Naga, wat een eye-opener. 12 knopjes aan de zijkant, je hangt er met een add-on je acties aan vast en je ziet de knopjes ook op je scherm in precies dezelfde volgorde als de knopjes aan de zijkant. Nu is het gewoon mouse-over de target en dan knopje 1-12 indrukken. werkt veel sneller en nog belangrijker: ik kies veeeel vaker de juiste actie. Het is voor mij de perfecte muis voor MMORPG games.

Verder werkt de muis heel precies en snel, dat is ook wel even wennen maar binnen een paar uur spelen ben je daar aan gewend. Het draadje is stevig en het geheel ligt lekker in de hand, voor mij een dikke voldoende.

Enige nadeel: de onderste rij knopjes op de zijkant zijn niet echt lekker aan te klikken dus op nummer 10 tm 12 heb ik de minder belangrijke acties gezet. Ondanks dit kleine minpuntje een prima muis voor de echte World of Warcraft liefhebber. Nog een laatste tip: zorg wel voor een goede muismat, de muis is zo precies dat je last hebt van een bobbelige ondergrond.

link

Vreemd dat powerdressing werkt

link

De mening van consultants zal serieuzer genomen worden als zij in een blitse auto rijden en het perfecte pak aanhebben. Dat is de conclusie van het proefschrift ‘Let Me Give You a Piece of Advice - Empirical Papers about Advice Taking in Marketing’ van Stefanie Tzioti van de Erasmus Universiteit.

Ik ga er maar even vanuit dat het onderzoek klopt. Ik ga over een tijdje ook voor mezelf beginnen en misschien moet ik er dan ook aan geloven. Strak kantoorpakje, een stel goeie hakken en mijn oude Opel Corsa moet het veld ruimen. Hmmm het voelt als mezelf verloochenen want dat ben ik niet, ik ben geen kantoortuttenpakje, ik ben geen BMslee-type.

Stel nou dat ik een computerexpert zou inhuren voor mijn bedrijf en die persoon komt aanrijden in een mooiere auto dan ik zelf heb, dan bekruipt mij het idee dat ik die persoon teveel betaal en dat hij mij aan het oplichten is.

Nou, ik ben er nog niet uit of ik mijn kantoortuttenpakje al ga aanschaffen, eerst maar eens heel goed worden in mijn vak. Ik geloof niet dat het pakje alleen een goede uitwerking zal hebben, je moet toch ook echt iets zinnigs uitkramen anders prikt men er vroeg of laat echt wel doorheen.


bron voor inspriratie voor dit artikel

Richting aangeven op rotonde, 4 ergernissen per dag

Even een kleine ergernis van me afschrijven..... Is het wereldschokkend? nee niet echt maar het is elke dag goed voor een stuk of 4 erger-momentjes. Ik moet elke dag als ik naar mijn werk ga over 6 rotondes, en ik sta er elke dag van te kijken dat vrijwel niemand richting aangeeft als hij afslaat. Ik sta daar dan te wachten op mijn kans om de rotonde op te rijden en moet er van uitgaan dat die auto niet afslaat want....hij geeft geen richting aan. 90 % slaat wel af want rechtdoor is naar een vrij kansloos industrieterrein. Toch neem ik het risico liever niet, 10 % kans op een botsing is mij te link.

Het gekke is dat al die auto's die al op de rotonde zitten vrijwel zeker ook hebben staan wachten op hun kans, en dat die bestuurder ook een paar keer heeft gedacht, ja jemig, geef even richting aan, dan had ik al kunnen optrekken. 2 seconden later lijkt die ergernis alweer weg want ze doen exact hetzelfde. Ik snap dat niet. Hoe moeilijk is het om even dat pookje naast je stuur een tikje te geven? Dus lieve automobilisten, laten we met zijn allen die ergermomentjes reduceren tot 0. Geef dat pookje een tikje als je afslaat.

Zo dat lucht op. En voor de critici: ja, de tijdwinst zal rond de 15 seconden zijn op het traject naar mijn werk maar aan de andere kant, nu maken we ons druk over onbelangrijke zaken, als we die nou heel simpel wegnemen hebben we meer tijd om ons druk te maken over de dingen die er wel echt toe doen.

Sta ik alleen? ik dacht het niet, Jack van Gelder maakt zich er ook druk om. Nou weet ik dat hij vlak bij mij woont en we hebben het dus waarschijnlijk over dezelfde rotonde. Jack: ik ben het met je eens en laten we samen strijden voor beter rotonderijden!

Uileballen, PVV en Amsterdamse bos

Mijn favoriete bos is toch wel het Amsterdamse bos. Lekker dichtbij en er is vaak wat leuks te doen. Komende zondag 27 februari staat er wel iets heel bijzonders op het programma. Je kan een uur lang uileballen uitpluizen samen met de boswachter. Helaas mag ik niet meedoen maar kinderen tussen de 8 en 15 jaar zijn van harte welkom lees ik. De kosten bedragen 1 euro. Op de site van het Amsterdamse bos staat meer informatie.

Als je dan toch in het bos bent.... Achter het Pannenkoekenhuisje is een heel gaaf gebied, ze doen daar bewust bijna niets aan onderhoud en dat geeft een mooi effect, een stukje bos waar de natuur lekker zijn eigen gang kan gaan. Er zijn ook een paar van die Schotse grasmaaiers te zien. Zolanf de PVV nog niet aan de macht is kan je ze nog bewonderen. De Gelderse PVV is namelijk van mening dat "geïmporteerde exotische" dieren niet in de natuur thuishoren. bron

Ik stel voor om die uileballen van de PVV eens uit elkaar te pluizen, we komen dan waarschijn het volgende tegen: resten van een broodje kebab, een plaat (zat voorheen voor hun kop) en een bril (ivm kortzichtigheid). De uilebal valt overigens makkelijk uit elkaar, de lijm die nodig is om de boel bij elkaar te houden werd door de PVV-er niet gegeten.

Sterren smakken op het ijs

Het programma sterren dansen op het ijs is wederom goed voor prima kijkcijfers. Ik kan zelf nooit kijken, ik werk op die tijd. Ik zit alleen wel vol verwondering te kijken naar de verhalen die ik de rest van de week zie op internet. Danny de Munk heeft iets opgelopen aan zijn knie en doet niet meer mee. Babette van Veen moest naar het ziekenhuis en heeft een gekneusde rib. Monique Smit, zelfde verhaal, ook iets met een rib. Beau van Erven Dorens maakte een doodsmak op het ijs. Kortom het programma heeft iets weg van M.A.S.H.

Wat ik niet begrijp is dat al die sterren mee mogen doen aan sterren dansen op het ijs. Het kost bergen met tijd en energie en de kans dat je iets oploopt waarmee je de rest van je werk niet meer kan doen is groot. Voetballers mogen niet op wintersport ivm de kans op blessures, dat is best te begrijpen gezien de bedragen die ze bij hun club verdienen. Ik snap niet dat deze mensen wel mee mogen doen aan mash op het ijs. Het zal goed zijn voor je populariteit maar tegen welke prijs? Afijn, veel kijkplezier komende week. Jullie kunnen inzetten op wie het volgende slachtoffer van SDOHIJ zal worden in de ziekenboeg, ik zet in op Sieneke...

messenblok voodoo, leuke gadget

voodoo messenblok, ook bekend als The Ex

Heb je het echt nodig? Nee, in de opties need or want is wel heel duidelijk een want. Deze messenset is toch een lust voor het oog? Eindelijk eens niet zo'n suf houten blok in de keuken of een lelijke maar zeer praktische magnetische metalen strip aan de muur. Dit is wat mij betreft topdesign. Een mooie eyecatcher voor in je designkeuken.

In het mannetje zitten magneetjes om je mes netjes op zijn plaats te houden.
Naast de naam voodoo messenblok staat hij ook bekend als The Ex...Zo leuk
Een ander design is " the 5 finger fillet " Zeker net zo leuk.
Als je zo'n messenblok wil hebben kan je in veel design webshops terecht. google maar even op voodoo messenblok.

the five finger fillet

Het ontwerp is van Raffaele Iannello. Hij werd in 1974 in Italie geboren.

Tipp-ex experience

Voor de jongere lezers: tipp-ex is een product dat je vroeger gebruikte op je typemachine. Ehhh een typemachine is een printer met toestsenbord er aan vast en dus zonder beeldscherm en ook zonder backspace functie en delete knopje. Je kon met tipp-ex dus je fouten herstellen.

Later kwam het ook op de markt voor gewoon met pen geschreven teksten. Het zit in een klein potje, het is vloeibaar en in de dop zat een klein kwastje. In mijn middelbare school periode een vast onderdeel in je etui. Je gebruikte het vooral om je nagels mee te lakken, eraan te ruiken, en agenda mee vol te kliederen. Tegenwoordig noemen we het klunzenblubber.

De klunzenblubber gaat echter toch met zijn tijd mee, zie dit filmpje op Youtube