Later als ik groot ben...

We hebben het allemaal vast wel eens gezegd vroeger...later als ik groot ben dan.... Nu ben ik in de 30 en tsja, ben je dan al groot? Misschien wel een mooi moment om te evalueren of het is gelukt of dat je op de goede weg zit. Zit ik in een crisis? Nee hoor, ik heb het prima naar mijn zin maar het zinnetje intrigeerde me gewoon. Ik las het net ergens op een site.

Maar goed, is het gelukt? De waarheid is dat ik het niet weet. Ik heb geen idee wat ik vroeger allemaal heb gezegd. Wat wilde ik worden? Wilde ik trouwen? Wilde ik reizen? Ik weet het gewoon niet meer. Wel zonde eigenlijk. Misschien moeten de ouders van nu dat soort dingetjes opschrijven voor later, of misschien meer van deze tijd...een videoblog maken voor de kids zodat ze later kunnen terugzien wat voor onzin ze toen uitkraamden of hoe helder hun geest toen nog was.

Misschien is het een idee om nu toch eens iets op te gaan schrijven in de zin van 'later als ik nóg groter ben' om te voorkomen dat ik eindig als Herman uit 'het regent zonnestralen'
Een week geleden, in een park in Amsterdam
Had 'ie z'n leven overzien en schrok zich lam
Hij was een man wiens leven nu al was bepaald
En van al zijn jongensdromen
Was alleen het oud worden gehaald

Uit het meer recente verleden, ik was toen een jaar of 12 denk ik, kan ik me nog wel iets herinneren: ik heb ooit gezegd dat als ik op mezelf zou wonen dat ik nooit meer spruitjes of bloemkool zou eten. Ik kan jullie vertellen dat dat is gelukt. Heb ik toch een van mijn jeugddromen waar kunnen maken.