Roze koek met luis

Gisteren had ik een leuke discussie met een collega. Ik zat een roze koek te eten en ze vertelde dat ze die niet meer lustte sinds ze wist dat er luizen in zaten. Ik kijk haar met grote ogen aan, luizen??? Ja in dat roze laagje weet je dat niet? Ik zal de laatste jaren wel onder een steen hebben geleefd maar voor mij was het nieuw.

Ik geloof niet zomaar alles dus toch even op zoek... Er zit wel een kern van waarheid in. De roze kleur komt van E-nummer 120. Dat klinkt als iets chemisch uit de fabriek maar het is ook wel bekend als karmijn. Karmijn komt dan weer van een schildluis, dus ja er zit wel luis in die glacé. Wil je het precies weten dan kan de wikipedia even lezen. Zit je nu te gruwelen dan moet ik helaas melden dat het in heel veel producten zit. Campari en rode M&M's zijn daar voorbeelden van.

Ik heb even zitten denken of de koeken nu in de ban gaan bij mij. Het antwoord is nee, ze smaken nog steeds lekker, het haalt helemaal het middelbare-school-gevoel naar boven. Ik eet denk ik toch liever iets natuurlijks dan iets uit een fabriek. 

Nog een laatste overpeinzing: hoe doen vegatariers en veganisten dat? Je zou denken dat er niks dierlijks in zo'n koek zit, of in je glas campari, maar het is dus wel zo. Dat weet ik nu voor dat ene nummer maar al die andere E-nummers zeggen mij niks. Zouden ze die allemaal bestudeerd hebben? ps. ik val geen enkele vegetarier aan hoor, eet die koek lekker op. Ik heb wel bewondering voor dat soort principes.